Videoyu İzle

1957 Fethiye depreminden
24 ve 25 Nisan 1957'de 7 saat arayla yaşanan 6.2 ve 7.1 büyüklüğündeki depremlerdir. Gece saat 21.17'de yaşanan ve 25 saniye süren ilk sarsıntıya halkın büyük bölümü teravih namazı için camilerde toplandıklarında yakalandı. Korku ve paniğe sebep olan sarsıntıdan sonra dönemin kaymakamı Kamil Nezih Okuş halkın evlere girmesini engelleyerek büyük bir faciayı da önlemiş oldu. Sabah saat 04.26'da bu kez 60 saniye süren 7.1 büyüklüğündeki sarsıntı gerçekleşti ve aralarında okullar, hastane, cezaevi, jandarma karakolları, sağlık ocağı, belediye ve pek çok kamu binasının da olduğu bin 500'e yakın bina yıkıldı. 8 bin kişi evsiz kaldı. Rıhtımın 5-6 metrelik kısmı koparak sulara gömüldü, asfalt yollar yarıldı. Telefon telleri kesildiği için haberleşme tamamen kesildi, irtibat ancak 2 gün sonra sahra telsiziyle gerçekleşebildi. İlk gerçek yardım 26 Nisan'da Kızılay'dan geldi, 2 bin 500 battaniye ve bin 350 çadır ve seyyar hastane bölgeye ulaştı. Devlet erkanı 28 Nisan'da bölgeyi ziyaret etti, enkaz kaldırma çalışmalarına sürekli yağan yağmur engel oldu. 29 Nisan Pazartesi günü İngilizlerin Akdeniz filosuna ait bir gemi beraberinde 2 bin battaniye ve 500 çadır, ilaç ve gıda maddesiyle bölgeye geldi. Ancak ilk depremden sonra halkın evlerine girmemesi ikinci büyük depremin bir felaketle sonuçlanmasını önledi. O dönem 60 bin kişinin yaşadığı Fethiye merkez ve köylerinde ölü sayısı 19'u geçmedi. Bunun mimarının ise halkı evlerine girmeme konusunda zor kullanma pahasına ikna eden Kaymakam Nezihi Okuş oldu. Başbakan Adnan Menderes inceleme yapmak üzere ilçeye geldiği zaman, çalışmalarından dolayı kutlamak için kendi ceketini kaymakam Nezihi Okuş'a hediye etti.