macun şekerini bilir misiniz?
renksiz çocukluğumun rengiydi onlar.
macuncu dedenin hünerli ellerinde
renk cümbüşü içinde dansedip,
tahta çubuklar üzerinde görkemle yükselerek
midemize inecekleri ânı sabırsızlıkla bekler,
sarı,mavi,pembe,yeşil,kırmızı renkleriyle
birbirlerine nazire yaparlardı.
en önemli işimiz saat üç'te gelen
macuncu dedenin yolunu gözlemekti.
son derece dakik olan macuncu dede,
bembeyaz kasketi ve önlüğüyle uzaktan göründüğünde,
bir lirayı hazır etmiş vaziyette yokuş aşağı hızla koşardık.
yufka yürekli macuncu dedemiz,
elli kuruş denkleştirebilmiş çocukları da kırmaz,
onları da sevindirirdi.şimdilerde ne macun şekeri kaldı,
ne de iyilik ve hoşgörü timsali
macuncu dedeler.ne yazık ki
elde kalanlar,
bu temiz hatıralar…🚶♂️
