FATİH İTFAİYE TEŞKİLATI
“Tulumbacı Ocağı” kaldırıldıktan sonra tulumbacı başı konağında bulunan tulumba ve o zamanın diğer söndürme malzemesi Serasker Kapısı’nda, yani şimdiki İstanbul Üniversitesi’nin bulunduğu binada mütekait (emekli) zabitlere devredilmiş ve 1827 yılında “Yarı Askeri” bir teşkilât kurulmuştur. Bu teşkilâtın İstanbul için yetersiz olduğu yangınlarda karşılaşılan zorluklarla meydana çıkmış ve Tanzimatı Hayriye’den sonra 1846 yılında Zabtiye Müşiriyeti ve 1869’da Belediye Daireleri tesis olunduğu zaman bu daireler merkezlerinde birer tulumba bulundurulmasına ve bunları idare için 10 ilâ 100’e kadar nefer istihdamına ve bundan başka her mahallede halk tarafından kullanılmak üzere birer tulumba bulundurulmasına karar verilmiş ve “Mahalle Tulumbacılığı” bu suretle meydana gelmiştir.
1871 yılında Beyoğlu, Taksim – Galatasaray’da büyük bir yangın çıkarak yine muazzam tahribata sebebiyet vermesi ve ekserisi sigortalı olan 3.000 binanın yanması bu tedbirlerin de yetersiz olduğunu meydana çıkarmıştır.
Yukarıdaki fotoğraf bize Sultan Abdülaziz döneminde Macar Şinecki Paşa tarafından kurulan itfaiye teşkilatının motorize ekiplerini gösteriyor.
