Fahrettin Altay'ın kaleminden..
EKMEK – TUZ – KARABİBER
"Annem belki de o anda dünyanın en mutlu insanlarından birisiydi.
Önce vatanı kurtulmuştu.
Sonra ben. O'nun oğlu muzaffer ordumuzun generallerinden birisi olarak İzmir'e ilk giren süvari birliklerinin kumandanıydım…
Ve herşeyden önce beni sağ salim bulmuştu…
İşte ihtiyar anacığım çeşitli heyecanlar içinde geçen ömründe bu yeni heyecanın ağırlığına dayanamadı ve :
'— Vay Fahrim..'
Diyerek düşüp kaldı.
Arkadaşlarım onu kucakladılar ve evimize götürdüler. Yaşlı anacığım askerlerimizden benim hakkımda bir bilgi alabilirmiyim diye dışarı çıkmış imiş…
Evde biraz oturdum. Teyzem küçük bir tepsi içinde BİR DİLİM EKMEKLE BİRAZ TUZ VE KARABİBER ikram etti.
'Hayrola…' diye sorduğum vakit aldığım cevap şu oldu.
'— İşte evladım son günlerde buna kalmıştık…' "
