"Ayak esnafı ve satıcıları, büyük İstanbulun günlük hayatının tuzu biberidir; İstanbulun kendine hâs alâmeti farikalarıdır, sokaklarının sesidir. Ve büyük İstanbul, asırlar boyunca bin bir kılık kıyafette, tenha ve sapa semtlerinden gelip geçen, çarşı boylarına dizilen, meydanlarına serpilen ayak esnafı ve satıcılariyle cihan ölçüsünde bir şöhrettir. […] 1957'de gazetelerde ayak esnafı ve satıcılarının, işportacılarının tamamen kaldırılacağı, bu adamların şehrin muhtelif yerlerinde yerleştirilecekleri okunmuştu; tahakkuku İstanbul için pek hazin olur. […] Ayak esnafı ve satıcıları, işportacılar, bu şehrin günlük hayat ihtiyaçlarının doğurduğu, sokaklara döktüğü insanlardır. Hükûmet kuvvetiyle kaldırılabilirler. Allah rezzaakı âlemdir, aç kalmazlar, fakat onlar sokaklardan, meydanlardan çekilince İstanbul halkı sıkıntıya düşer. Hele dar gelirli aileler ve ayak takımı kahrolur." ("İstanbul Ansiklopedisi", Cilt: 3, 1960)
(SALT Araştırma)
